Sedef tersanesi işçileri nasıl kazandı?
Tuzla tersanelerinde kötüleşen koşullara karşı Sedef Tersanesi işçileri üretimi durdurup zam talebiyle mücadele etti. İşçilerin direnişi, birliğin kazanım getirdiğini bir kez daha gösterdi.
Tuzla tersanelerinde günler geçtikçe koşullar ağırlaşıyor. Taşeron ve tersane patronları ile tersane işçilerinin arasındaki mücadele olanakları artıyor. Geçtiğimiz yıllara kısaca bir özet geçecek olursak üretimin Çin gibi ülkelere kayması, iktidarın ekonomi politikası ve tersane patronlarının kâr hırsı yüzünden yıllar geçtikçe işçilerin yaşam koşulları geriye gidiyor. Önceki yıllarda tersane işçileri tersanenin zor koşullarına ücretlerin görece iyi olması sebebiyle katlanıyordu. Fakat ücretler düşüyor, çalışma koşulları ve barınma koşulları günden güne kötüleşiyor.
Tuzla tersane işçileri kendi arasında memleketçilik yüzünden parçalı bir halde duruyor. Urfalı, Bittlisli, Bingöllü işçiler aynı memleketli olmayan işçiler tarafından birlik olmamakla mücadelenin başına geçmemekle suçlanıyor. Taşeron patronlarının kendi hemşerilerini kayırdığını düşünerek yan yana alın teri döktüğü arkadaşına düşman oluyor.
Tersane ve taşeron patronları bu bölünmüşlüğü ve çeşitli yöntemleri çok iyi kullanıyor. Bu yöntemlerden biri de oyalama taktiği. Yılın başında asgari ücret, emekli ve memur zamları açıklanmış iken tersane işçileri zamlarını neredeyse bir ay sonra öğrendi. Biriken öfke sessizlikle örtüldü. İşçilerin örgütlü bir mücadele girişimine karşı işlerin az olması bir koz olarak kullanıldı. Zammın düşük olmasının yarattığı tepkiden bir nebze korunmak için de yılın ortasındaki zamlar işaret edildi.
Yılın ortasına geldiğimizdeyse tersane ve taşeron patronları aynı sessizlik ve oyalama tavrını sürdürdü. Bu sefer planları düşük zam yaparak bir dönemden kurtulmak değil, hiç zam yapmayarak kârlarına kâr katmaktı. Haziran, temmuz bu şekilde geçti. İşçilerin arasında bu sefer zam yapmayacaklar fikri kanıksanmaya başlarken Sedef tersanesi işçileri bu gidişata bir “dur” dedi.
Geçtiğimiz hafta cuma günü işçiler sabahtan Sedef Tersanesine geldiler, fakat gemiye çıkmayarak üretimi durdurdular. Usta başlarının, taşeron patronlarının “çalışan çalışsın çalışmayan için kapı orada” tehditlerine yenilmeyip, mücadelelerini kararlılıkla sürdürdüler. Yaklaşık iki saat sonra tersanenin müdürü geldi ve işçilerden zam için bir hafta mühlet istedi. İşçiler bu anlaşmayı kabul edip iş başı yaptı.
Tersanelerdeki genel algı bunun farklı bir oyalama taktiği olabileceği, işçilerin öfkesinin dinmesini bekleyeceklerini ve yine zammın yapılmayacağı yönündeydi. Fakat kendi güçlerini az gören işçi arkadaşlarımıza sürpriz tersane müdürünün istediği mühletin dolmasına iki gün kala geldi ve Sedef Tersanesindeki işçi arkadaşlarımız zamlarını aldı.
Farklı tersanelerde de zam almayan temizlikçi, montajcı ve kaynakçı arkadaşlarımız tek tek veya grup olarak işi bıraktı ve farklı tersanelere geçti. Bu da ayrı bir tepki olarak doğdu.
İşte tersanelerdeki esas çelişkinin çözüldüğü nokta bu iki tepkiden hangisinin seçileceği ile ilgili. Eğer Sedef tersanesi işçileri gibi memleket, mezhep ayrımı yapmadan birlik olup tehditlere karşı birliğimizi bozmazsak bütün haklar alınır.
İkinci yol ne kendimiz ne de bu düzen için bir çözüm yoludur. Kısa süreli rahatlıklar yaşansa da her tersanede ki düzen aynı kalmaya devam eder. Bugün bir yerin işi fazladır biraz yüksek yevmiye verir. Fakat işler bittikten sonra kapının önüne konulan yine biz oluruz.
Uzun yıllardır böylesi bir birlikten uzak olan tersane işçisi dostlarımıza mücadele kıvılcımını yakan Sedef işçilerinin mücadelesini gösteriyoruz. İnsanca yaşanabilecek bir ücret ve hem çalışma hem barınma koşullarının iyileşmesi için tek yolumuzun birlikte mücadele etmek olduğunu bir kere daha hatırlatıyoruz.
Ana Sayfa
Foto Galeri
Sedef tersanesi işçileri nasıl kazandı?
